دلگویه‌ای برای خلیج همیشه فارس

به بهانه‌ی دهم اردی‌بهشت‌ماه روز ملی خلیج‌ فارس

●

دلگویه‌ای برای خلیج همیشه فارس آغوش گشوده‌ای بی‌دریغ و بی‌پروا با سینه‌ای سترگ و نگاهی آرام چشم در چشم زمان روزگار مردمانت را به تماشا نشسته‌ای؛ خلیج پارس با تو سخن می‌گویم از شعر‌های ناگفته و بغض‌های بی‌بهانه از دلهره‌های پاییز تا هق‌هق  بارانی بهار در فصل‌، فصل دلتنگی با تو سخن می‌گویم با تو که  درد هزاران ساله‌ی مردمانت را بر دوش موج‌های پرخروش و بی‌قرارت تاب آورده‌ای و مویه‌های دخترکان زخم‌خورده‌‌ سرزمینت را گریسته‌ای با تو سخن می‌گویم  از گیسوبران مادران سرزمینم در تازش ترک و تازی و تاتار با تو که در امتداد افق آغوش گشوده‌ای، مهربان و سر به‌ زیر اینک آغوش‌گشوده‌ام بی‌دریغ و بی‌پروا با چشم‌هایی پرامید و دلی پر عشق ایستاده‌  با پرچمی سه رنگ، سبز و سپید  و سرخ شانه‌ به شانه‌ی موج‌ چشم در چشم دشمنانت نامت را به بلندای آسمان فریاد می‌کشم؛ خلیج تا همیشه پارس با من سخن بگو از پسِ هزاره‌های تو در تو، دست در دست فصل‌های پی در پی، پا به پای باد و باران با من سخن بگو  از لحظه‌های آبی و فصل‌های روشن از تابش خورشید بر پیشانی افق ، از رهایی شب در مهربانی دست‌هایت از نام  همیشه جاودانت که بر تارک زمین نقش بسته است و بهانه‌ای‌ست برای بودن و ماندن و سرودن از رزم و رهایی مردان و زنانی که با خون سرخشان سبزی تاریخ  این سرزمین را به نام تو رقم زده‌اند اندوه همیشه‌ات را به من بسپار با من  از بودن و ماندن و سرودن  سخن بگو ای شکوه جاوید ای تا همیشه پارس   سپاس از خانم نگار جم بابت نوشتار متن